Bergama’da en tepelerde yer alan bir yerleşim olan Pergamon’un en eski yerleşim yerlerinin tarihi MÖ 7. ve 6. Yüzyıla dayanmaktadır. Antik kent iki temel bölümden oluşmaktadır. Bu iki bölüm ise kale ile surları ve güney yamaçta bulunan yine surlar ile çevrili aşağı şehir ile adlandırılan bölgelerdir.

Pergamon Antik Kenti en geniş sınırlarına II. Eumenes zamanında ulaşmıştır. Döneminin en önemli yapıları ise Zeus Sunağı, iki yüz bin kitap arşivinin yer aldığı kütüphane, büyük saray, kent surları ve Athena Tapınağı’nın propylonu ile stoalarıdır. Antik çağın en dik tiyatrosu da Pergamon’da bulunmaktadır. Yukarı şehir olarak adlandırılan kısımda genel olarak şehrin ileri gelenleri yaşamıştır. Şehrin orta bölümünde ise Hera, Demeter Kutsal alanları, Asklepeion Tapınağı, Gymnasion ve kent çeşmesi yer almaktadır. Aşağı kentte ise agora, pek çok dükkân ve ev bulunmaktadır. Aşağı kent Pergamon’un ticaret merkezi olarak kullanılan bölgesidir.

MS II. Yüzyıla gelindiği zaman İmparator Hadrianus ve Traianus döneminde parlak bir dönem yaşayan şehir, sur duvarlarının dışına doğru bir yayılma göstermiştir. Yayılmanın en önemli eseri ise Serapis (Kızıl Avlu) Tapınağı’dır.